Biografie (NL)
Simone Walraven werd geboren in Amsterdam op 9 september 1966.
Op 15-jarige leeftijd begon Simone haar carriere in de journalistiek en muziek als nieuwslezeres en DJ bij de populaire Amsterdamse piraat, Radio Decibel. Onder het pseudoniem “Sipi Dubrowski†maakte ze onderdeel uit van een diverse groep toekomstige Nederlandse mediapersoonlijkheden, waaronder Jeroen van Inkel en Adam Curry.
Na het behalen van haar Atheneum diploma in 1984 werd Simone uitgenodigd door de Veronica Omroep Organisatie om het informatieve radio programma Club Veronica Trend te produceren en presenteren.
In 1985 volgde Simone diverse cursussen aan de Media Academie in Hilversum om haar radio- en televisie-vaardigheden verder te ontwikkelen. Later dat jaar maakte ze haar debuut als TV presentatrice met Veronica’s Schoolplein, een programma voor en door middelbare scholieren. Simone presenteerde het programma samen met radio legende Alfred Lagarde.
In 1986 verzorgde Simone samen met Rob Stenders en Alfred Lagarde de nacht programma’s voor Europa Radio, een 10-daagse live uitzending vanaf de FIRATO in Amsterdam. Ook maakte ze iedere vrijdag het radioprogramma Oh, wat een nacht. Op televisie werd Simone gastpresentatrice van het succesvolle muziek programma Countdown, wat gepresenteerd werd door haar voormalige Decibel collega, Adam Curry.
In 1987 vertrok Curry naar de VS om als presentator bij MTV te gaan werken. Simone volgde hem op als eerste vrouwelijk presentatrice van Countdown, ook wel bekend als Europe’s #1 Rock Show. Ze interviewde talloze artiesten, waaronder Paul McCartney, George Harrison, Sting, George Michael, Annie Lennox, Quincy Jones en UB40. Tevens presenteerde Simone vijf wekelijkse afleveringen van de engelstalige editie van Countdown voor Europa Televisie, wat uitgezonden werd in diverse landen in Europa en Azie voor een publiek van rond de 15 miljoen kijkers.
Naast haar carriere in entertainment schreef Simone maandelijkse artikelen en columns voor de officiele Club Veronica- en Countdown Magazines.
In 1987 debuteerde Simone als filmactrice met de vrouwelijk hoofdrol in de Nederlandse komedie Donna Donna. Ook presenteerde ze samen met Jeroen van Inkel en Erik de Zwart de live televisie uitzending van Veronica’s Muziekdag. Simone bleef dicht bij haar radio wortels met een muziekprogramma iedere vrijdagochtend van 11 tot 12 op Veronica’s HitRadio 3.
In September 1988 koos Simone voor een leven buiten de schijnwerpers om zich te kunnen wijden aan persoonlijke projecten. In 1989 reisde ze naar Rwanda in Afrika om een documentaire te presenteren voor UNICEF, Water in de Derde Wereld, die werd uitgezonden door de AVRO. Tevens werkte Simone als achtergrondzangeres en muze samen met haar toekomstige man, Johnny Hates Jazz singer/songwriter Clark Datchler, op zijn eerste solo album Raindance. Het album werd opgenomen in studio’s in Hilversum, Londen, Oxford, Milaan en Los Angeles, met medewerking van o.a. Nathan East, John J.R. Robinson, Paulinho da Costa, Candy Dulfer en Dave Gregory (XTC). De produktie was in handen van Humberto Gatica.
Simone’s ervaringen in Afrika beinvloedden haar besluit om een hogere opleiding te gaan volgen. Ze ging geschiedenis studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en volgde een basis cursus aan de Kleine Akademie, met een focus op tekenen en fotografie.
In 1990 trouwde Simone met Clark Datchler en ze werd gauw moeder. Tevens startte ze samen met haar man een onafhankelijke muziek produktiemaatschappij. Simone fungeerde sindsdien als executive producer op Clark’s talloze muzikale projecten in Groot Brittannie, Ierland en Noord Amerika, met medewerking van o.a. Rupert Hine, Stephen W Tayler, Phil Gould (Level 42), David Rhodes (Peter Gabriel), James McNally (Afro Celt Sound System), Hugh Marsh (Loreena McKennit), Phil Beer (Show of Hands) en Joji Hirota.
Tijdens het reizen raakte Simone geinspireerd door haar studies over geschiedenis, filosofie en verschillende wereldculturen. Ze ontwikkelde zich tot filmmaakster en documenteerde de opnames van Clark’s vierde solo album Tomorrow in hun compleet op zonne-energie draaiende muziekstudio in Amerika. In de zomer van 2008 creeerde Simone de online mini documentaire The Unknown Poet, over het verborgen poetische genie van een Londense taxi chauffeur. In Augustus 2008 werden haar video’s over Clark’s milieu nummers Tomorrow en Power vertoond tijdens de Clean Tech Media Awards in Berlijn.
In februari 2009 ontving Simone een uitnodiging van haar ex-collega Rob Stenders om een muziekprogramma te maken voor zijn Internet station, KX Radio. Vanuit een mobiele radiostudio presenteert Simone sindsdien van waar ook ter wereld de wekelijkse show ConneKXions, iedere vrijdagochtend van 11 tot 12.
Eind 2009 kwam het huwelijk van Simone en Clark ten einde en zijn ze als vrienden uit elkaar gegaan.
De lancering van Simone’s website en haar terugkeer naar de Nederlandse radio leidde tot een nationale media blitz, de presentatie van de Edison Pop Music Awards in het World Trade Center in Rotterdam en het overhandigen van AVRO’s Gouden RadioRing in Theater Carré in Amsterdam. Ook maakte ze vanaf juli 2010 samen met Marc-Marie Huijbregts, Henkjan Smits en Maurice Wijnen deel uit van de jury van het derde seizoen van de talentenjacht Popstars.
Sinds 2011 werkt Simone als vrijwilliger (Documentary & Public Relations) voor de Italiaanse Earth Child House Association, een clean-tech project voor ongeneeslijk zieke kinderen. Ook begon ze dat jaar met film opnames voor een documentaire over de Amerikaanse band The Delta Saints, en ze werkt aan haar eerste boek. Op 7 september 2012 beleeft haar wekelijkse programma voor KX Radio de 150e aflevering.